Professionele ballerina Anaïs wou dolgraag leraar worden. Dus waagde ze de sprong en ging opnieuw studeren. Met de discipline en het doorzettingsvermogen uit haar ballettijd ging ze tot het uiterste om haar diploma te behalen. Mét succes: want deze zomer studeert ze af. "Ik denk dat je vooral zélf de klik moet maken: om hulp dúrven vragen, in plaats van alles in je eentje te willen oplossen."
Wie ben jij en wat studeer je bij AP?
Ik ben Anaïs Gullotto, 25 jaar en ik studeer binnenkort af in de bachelor Secundair Onderwijs als leerkracht Lichamelijke Opvoeding en Bewegingsrecreatie.
Jij kwam niet recht van de schoolbanken, hè?
Ik heb op de balletschool in Antwerpen gezeten en heb daarna twee jaar als professionele ballerina gewerkt. Op een bepaald punt was ik het een beetje beu: je hebt zo weinig zekerheid in job, je leven … Toen heb ik bewust de keuze gemaakt: ik ga nog iets bij studeren.
Ik ben op zoek gegaan naar een opleiding die bij mij paste. Ik ben sportief, beweeg graag, uren aan een bureau zitten, is niets voor mij … Dus de lerarenopleiding Lichamelijke Opvoeding (b)leek voor mij de ideale keuze.
Waarom heb jij voor AP Hogeschool gekozen?
Ik ben altijd beter geweest in praktijk dan in theorie, dus zo was de keuze voor hogeschool al vrij snel gemaakt. De volgende vraag was dan natuurlijk: wélke hogeschool?
De gloednieuwe campus en leuke locatie van AP Hogeschool (aan Spoor Noord) spraken me meteen aan. Tijdens de infodag ben ik komen kennismaken met de opleiding en de lectoren en heb ik me onmiddellijk ingeschreven.
Was het een grote stap om opnieuw te gaan studeren?
Het was absoluut niet altijd even makkelijk. Zeker mijn eerste jaar ging op z’n zachtst gezegd niet zo heel vlot. In het begin is alles ook zo nieuw en overweldigend. Het was op veel vlakken een gigantische aanpassing. Ik kwam niet recht van school, maar had gewerkt. Ik wist niet meer hoe ik moest leren, hoe ik moest samenvatten, hoe ik examens moest voorbereiden, …
Ik woonde bij de start van mijn studies ook nog thuis bij mijn ouders, had geen inkomen. Dat was voor iedereen wennen. Toen het aanvankelijk niet meteen wou lukken, zorgde dat natuurlijk bij iedereen voor de nodige teleurstelling. Mijn ouders snapten niet waarom ik niet gewoon verder deed met dansen. Terwijl ik gewoon even wat ruimte wou om mijn ding te doen, want ik wou er echt wel voor gaan.
Wat was het moeilijkste moment uit jouw opleiding?
Mijn eerste jaar was vrij rampzalig, dat geef ik eerlijk toe. (lacht) Ik dacht dat ik het wel oké gedaan had, maar toen ik mijn resultaten kreeg was ik bijna voor alles gebuisd. Dat is natuurlijk niet leuk, want je volgt een opleiding die je graag doet en dan wil het maar niet lukken. Ik heb doorgezet, maar had de tweede keer weer een heleboel herexamens. Toen begon ik wel even te twijfelen: heb ik wel de juiste studiekeuze gemaakt, past deze opleiding eigenlijk wel bij mij?
Uiteindelijk waren mijn algemene vakken (theorie) gek genoeg wel goed, maar voor mijn praktijkvakken moest ik wat meer bijbenen. Ik kreeg natuurlijk niet meer alleen ballet, maar een breed pakket van sportvakken. Zo had ik bijvoorbeeld nooit eerder balsporten gedaan.
Mijn lectoren zagen gelukkig wel dat ik aanleg had om les te geven en vooral dat ik bereid was om ervoor te gaan. En inderdaad, ik heb er écht wel veel voor over gehad om te slagen. Ik ben keihard gaan trainen. Ben lid geworden van een voetbalclub, van een zwemclub … Heb bijna al mijn vakanties gespendeerd aan schoolwerk. In mijn eerste jaar gaf ik zelf ook nog dansles (ballet, hedendaags, modern, hiphop). Tijdens de sportlessen zeiden ze me dat ik mijn dansachtergrond niet kon wegsteken. Tja, logisch. (lacht) Als ballerina ben je bijvoorbeeld gedrild om rechtop te staan, terwijl ik in basket plots laag moest hangen. Toen heb ik beslist om ook mijn dansactiviteiten on hold te zetten om mijn opleiding beter af te maken. En dat hielp ook wel.
Het heeft dus wat langer geduurd, maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen. Ik ben tijdens mijn opleiding ook gaan samenwonen met mijn vriend en sindsdien heb ik geen enkel herexamen meer gehad. Hij is een enorme steun geweest.
Heb jij ooit gebruik gemaakt van de extra ondersteuningsfaciliteiten?
Omdat ik in mijn eerste jaar zoveel herexamens had, ben ik op zoek gegaan naar examenbegeleiding. Hierbij hebben we samen bekeken hoe ik studeerde, waar het misliep, ... Maar het moest toch vooral uit mezelf komen. Ik heb wat meer hulp gevraagd aan medestudenten en lectoren: vragen stellen, samenvattingen vergelijken, … Ik denk dat je vooral zélf de klik moet maken: om hulp dúrven vragen, in plaats van alles in je eentje te willen oplossen.
Heb je zelf nog goede raad voor studenten?
Wees 100 procent zeker waar je aan begint, want je moet voor je studies toch wel wat opofferingen doen. Blijf ook absoluut doorgaan, ook als het even wat moeilijker gaat. Geef niet te snel op, maar blijf doorzetten. En vergeet natuurlijk niet om ook een beetje van je studententijd te genieten.
Wat zal je altijd bijblijven uit jouw opleiding?
Ik ben mijn lectoren heel erg dankbaar. In het begin voelde ik me, zoals veel eerstejaars, een beetje geïntimideerd. Maar ondertussen is het contact geëvolueerd naar een soort vriendschap. De leerkrachten focussen op je kwaliteiten en proberen je op jouw manier te helpen. Na een tijdje zien ze ook wel waar jouw kwaliteiten liggen. Ik ben bijvoorbeeld maar klein (1,53m), dus een opslag in volleybal geraakt bij mij niet zo heel ver. (lacht) Maar ik ken wel mijn spelvormen, kan mee in de les enzo. Dus dan zien ze dat wel door de vingers en houden ze er rekening mee dat je niet álles kunt.
Wat betekent #laatzienwatinjezit voor jou?
Vanuit mijn balletachtergrond was ik eerder klassiek, strikt, perfectionistisch opgeleid. Tijdens mijn opleiding Lichamelijke Opvoeding heb ik geleerd om alles wat meer los te laten. Een nieuwe mindset: minder naar perfectie streven en wat meer plezier hebben en van het leven genieten. Dat zie je ook aan de manier waarop ik nu lesgeef. Ik ben ietsje losser, maar dat is zeker oké.
Ik ben blij dat ik bij AP ben gestart, omdat ik hier de kans heb gekregen om verder te groeien. Als je ziet waar ik vandaan kwam: van ballet naar sport, van werken naar studeren, van bijna op alles gebuisd naar geen herexamens meer … De leerkrachten zijn altijd in mij blijven geloven. Ze zagen iets in mij.
Het was niet makkelijk: ik heb vaak flink moeten doorbijten. Ik heb er uiteindelijk ook vier jaar over gedaan om mijn diploma te behalen. Maar dat is achteraf gezien natuurlijk best oké. De switch van professionele ballerina op hoog niveau naar student / leerkracht LO is niet niets. Bovendien werkte ik ook nog eens fulltime tijdens mijn opleiding. Dus ik mag toch wel trots zijn dat ik die stap heb kunnen zetten. Er zijn er niet veel die dat kunnen, maar mij is het toch maar mooi gelukt!
Je studeert deze zomer af. Wat zijn jouw plannen en/of dromen voor de toekomst?
Sinds een jaar geef ik opnieuw dansles (hedendaags en klassiek ballet). Bovendien heb ik ook al een jobaanbieding gekregen om les te geven in een lagere school, dus ik ben nu al verzekerd van een job. Sowieso wil ik lesgeven, in het lager of secundair: dat maakt me niet zo veel uit. We zien wel. Maar ik heb alvast meerdere opties. Mijn beslissing om opnieuw te gaan studeren, was voor mij écht wel de juiste keuze. Ik zeg nog steeds tegen klasgenoten van vroeger: dit is het beste wat mij is overkomen.
Ook het verhaal van onze andere AP-gezichten ontdekken? Dat kan hier.
