Vele studenten dromen ervan in het buitenland te gaan studeren. Op Erasmus gaan, heet dat dan. Jaarlijks vertrekken er duizenden studenten. Een van hen is Isabeau. Zij mag Bordeaux een semester lang haar thuis noemen. Isabeau vertelt ons haar verhaal.
“In het vijfde middelbaar studeerde ik Economie-Talen. Ik was eigenlijk van plan om Handelswetenschappen te gaan studeren, maar mijn wiskunde was niet goed genoeg. Communicatiemanagement was een logischere keuze. In het eerste jaar krijgen we nog algemene economie en talen zijn op de AP Hogeschool heel belangrijk. Op de SID-In beurs kreeg ik de indruk dat het een toffe richting is. Naast het gewone lessenpakket heb je keuzevakken. Het is heel leuk dat er veel verschillende zaken aan bod komen. Deze opleiding is heel veelzijdig, en je kan er alle kanten mee uit. Je wordt niet meteen in een hokje gezet. Ik wist meteen wat ik er later mee kon doen.”
PR-student
“Ik denk wel dat een PR-student zeker niet verlegen mag zijn, moet durven praten en durven vragen stellen. Natuurlijk zijn er mensen die socialer en praatgrager zijn dan mij, maar ik ben over het algemeen een vrij sociaal persoon. Het is zeker niet zo dat ik een ‘verlegen scheet’ ben. Mijn mama vond altijd dat ik als kind al te veel praatte. Het zat er dus al vroeg in. Net zoals het onnozel kunnen doen. Zo ben ik dan.” (lacht)
Maar ook je eigen plan kunnen trekken is belangrijk. Dat is een van de redenen waarom ik op Erasmus wou vertrekken. Van toen ik wist dat een buitenlandse schoolervaring mogelijk was, denk ik er al aan: een extra motivatie om volledig te slagen in het tweede jaar. Het leek me superleuk en tof om ergens anders te wonen. Buiten je veilige omgeving. Zelf de was en plas doen, koken… Je moet het allemaal zelf doen. Je leert veel over jezelf, zo word je veel zelfstandiger, krijg je minder heimwee en leer je je potje zelf koken. Een echte levenservaring.
Ik koos voor Frankrijk, omdat de taal hier ook belangrijk is. Ik was al redelijk goed in Frans en hoopte het nog vloeiender te kunnen spreken door naar Frankrijk te gaan.”
Isabeau verbleef een semester in Bordeaux.
De eerste weken op Erasmus
“Nu verblijf ik voor een semester in Bordeaux. Ik heb me al heel goed kunnen aanpassen aan de Franse cultuur. In het begin was het raar, omdat ik een vakantiegevoel had. Zeker de eerste week, toen ik nog geen les had en zoveel mogelijk ging shoppen en uitstapjes deed. Na die week denk je dan: “Oh, juist, ik ben hier eigenlijk om te studeren.” (lacht)
Ondertussen ken ik mijn weg hier al goed. Ik ga altijd met de tram en weet mijn medestudenten wonen. Ik heb het gevoel dat mijn Frans op korte tijd fel verbeterend is. De Franse lessen hebben daar natuurlijk mee te maken. Maar ook voor alle dagelijkse dingen zoals boodschappen, op café of restaurant, spreek ik nu Frans. Dat heeft de doorslag gegeven om vlot te spreken.
De school waar ik nu studeer is heel klein. Ik ken de directeur persoonlijk. Hij vraagt vaak hoe het met me gaat, of ik me amuseer en of ik de lessen kan volgen. Dat apprecieer ik enorm. Ik ben geen persoon om alleen te zijn. Thuis zorgde ik er altijd voor dat ik mensen om me heen had, zoals mijn mama, papa of mijn broer. Als zij er niet waren, sprak ik af met vriendinnen. Gelukkig heb ik snel vrienden gemaakt in Bordeaux. Het is niet meer raar om in een vreemde stad wakker te worden. In het begin had ik wel wat rugpijn, omdat ik het bed niet gewoon was. (lacht) Gelukkig is alles op zijn pootjes terechtgekomen.”
Ik heb het gevoel dat mijn Frans op korte tijd fel verbeterend is.
Leven na Erasmus
“Door zo lang van huis weg te zijn, besef ik pas wat voor een goede thuis ik heb; mijn mama die elke dag kookt, wast en poetst. Ook snap ik meer en meer de waarde van echte vriendschap. Ik wil niet melig overkomen (lacht), maar naarmate de dagen en weken vorderen, mis ik mijn vrienden enorm hard. Tijdens een van de eerste weken in Bordeaux heeft mijn beste vriendin me een bezoekje gebracht. Dankzij haar hoorde ik de laatste nieuwtjes en de sappigste roddels van het thuisfront; dat deed enorm deugd.
Ik merk ook dat ik wat meer structuur nodig heb in mijn leven. In Bordeaux heb ik niet veel les, heb ik veel vrije tijd en ga ik enorm veel naar feestjes. Ik heb dus een druk leven, maar het is een leven met weinig regelmaat. Maar aan de andere kant moet ik geen verplichtingen nakomen en moet ik met niemand rekening houden. Dat geraak je snel gewend. Zo moet ik nooit naar verplichte familiebezoekjes, moet ik niet werken voor mijn geld en eet ik wanneer ik wil. Het zal weer wennen zijn wanneer ik terug ben. Stage, project, en hopelijk afstuderen.
Daarna wil ik nog iets extra studeren en wat langer van het studentenleven genieten. Ik ben helemaal nog niet klaar om te gaan werken. Ik vind mezelf een ‘kneusje’ en nog veel te jong. Die drie jaar op de hogeschool zijn echt voorbij gevlogen. Ik ben wel ambitieus en hoop later ergens door te groeien, maar heb nog geen specifiek bedrijf in gedachten.
Het zal weer wennen zijn wanneer ik terug ben. Stage, project, en hopelijk afstuderen.
In het begin wil ik verschillende werkervaringen opdoen. Daarna is het uiteraard tijd voor een vaste job. Waar ik wil werken, weet ik nog niet goed. Een mode- of lifestyle-PR-bedrijf zou een potentiële werkgever kunnen zijn, maar ook de eventsector lijkt wel iets voor mij.”
