Zijn mooie, wilde krullenbos is Michiel intussen kwijt, maar zijn drive en passie voor zijn opleiding Elektronica-ICT gelukkig niet. Het levert hem binnenkort zijn bachelordiploma én misschien zelfs al meteen een job op ...
Wie ben je en wat studeer je bij AP?
Ik ben Michiel Meurs, 21 jaar en ik studeer dit academiejaar af in de bachelor Elektronica-ICT.
Waarom heb jij voor AP Hogeschool gekozen?
Ik heb AP eigenlijk leren kennen via een vriend. Tijdens mijn bezoek aan de infodag was ik meteen enthousiast. De campus op Spoor Noord was gloednieuw, de faciliteiten op en top, de studentenresto's fantastisch ... (lacht) Ook de bereikbaarheid was ideaal: van bij mij thuis in Ranst doe ik er slechts 20 minuutjes met de auto over.
Een ander groot pluspunt was dat alles ook heel duidelijk werd toegelicht. Veel mensen vinden het moeilijk om te begrijpen wat wij nu juist doen in de opleiding Elektronica-ICT. De lectoren gaven uitgebreid uitleg en toonden wat je precies mocht verwachten. Zo wist je veel beter waar je aan begon. Verder sprak de inhoud van het lessenpakket bij AP me ook gewoon veel meer aan (vergeleken met andere hogescholen).
Wat heb jij in het middelbaar gevolgd?
Elektrische installatietechnieken. Dit sloot in het eerste semester wel voor een groot stuk aan op de opleiding Elektronica-ICT. Daar heb ik wel geluk mee gehad. Maar het is zeker geen must, want na een tijdje bouw je vooral verder op nieuwe kennis die je verwerft op de hogeschool.
Is jouw overstap naar het hoger onderwijs vlot verlopen?
In het middelbaar heb je les in kleine groepen en ken je je klasgenoten en leerkrachten supergoed. Maar dan kom je plots in een aula met meer dan 100 man. Als je de verhalen hoort die over het hoger onderwijs de ronde doen, verwacht je dat dat allemaal veel afstandelijker zal zijn.
Dat gevoel heb ik bij AP nooit gehad. In het begin is het wel even onwennig, maar naarmate de opleiding vordert groei je en leer je ook de mensen om je heen beter kennen. De band met mijn lectoren is net zo goed als in het middelbaar. Het contact verloopt heel persoonlijk. Zo sturen ze je soms gewoon een berichtje: 'Michiel, kan jij dit nog even doorsturen?'
Mijn opleiding is eigenlijk zonder al te grote problemen verlopen. Er zijn af en toe wel momenten geweest waarop het wat moeilijker ging, maar die heeft iedereen natuurlijk weleens.
Wat was het moeilijkste moment uit jouw opleiding?
De examens in mijn tweede jaar. December en januari zijn als wintermaanden sowieso een donkere periode: je start en eindigt de lessen op school in het donker, dat is niet zo aangenaam. Tijdens de kerstvakantie moet je een aantal opdrachten afwerken, maar ook blokken voor de examens. Dat moet je wel goed afwegen. Daar kwam nog eens bovenop dat mijn papa zwaar ziek was in die periode. Toen zag ik het eerlijk gezegd allemaal even niet meer zitten. Mijn ouders en lectoren hebben mij toen enorm gesteund en aangemoedigd om vol te houden. Gelukkig is alles in orde gekomen.
Heb jij ooit gebruik gemaakt van extra ondersteuningsfaciliteiten?
Toen mijn papa zwaar ziek was, vreesden we zelfs even of hij zou blijven leven. Toen heb ik het, net zoals mijn familie, echt ontzettend zwaar gehad. Ik ben toen een aantal keer op gesprek geweest bij de Psychologische Dienst van STUVO (Dienst Studentenvoorzieningen) en dat heeft me zeker wel geholpen.
Wat is het mooiste moment uit jouw opleiding?
Goh, dit laatste semester voor ik afstudeer. Na alle groepswerken ben ik nu bezig met mijn eindstage. Je kan steeds meer op eigen benen staan. Je lectoren, stagebegeleiders en collega's laten je natuurlijk niet aan je lot over, maar je kan wel aan je eigen projecten werken en steeds meer je eigen ding doen.
Je bent intussen ook APbassadeur geworden?
Ja, ik ben op de campus benaderd tijdens de examenperiode. Ik liep daar rond in mijn joggingbroek en een van de grootste truien die ik heb. Ik zag er écht niet uit! (lacht) In het begin had ik wel wat twijfels, maar toen dacht ik: waarom niet! We zien wel wat het geeft.
Het is wel fijn om deel uit te maken van de campagne en het zorgt soms ook voor grappige situaties. Bijvoorbeeld als je jezelf plots 4 m groot tegen een gevel ziet hangen. Of als je wordt aangesproken door mensen die je herkennen. Als ze eerste dan al talloze keren langs je poster zijn gepasseerd, is dat extra hilarisch. Dat zeggen ze plots: 'Huh, dat ben jij ofwa?!' (lacht)
Heb jij nog goede raad voor studenten?
Het is belangrijk om te beseffen dat je er niet alleen voor staat. Daarnaast moet je ook voldoende inzet tonen. Sommige eerstejaars vinden het in de aula precies gênant om hun hand op te steken als er een vraag gesteld wordt. Maar dat is net een goed teken: zo weet de lector dat je actief betrokken bent bij de les. Dat komt je tijdens evaluaties altijd ten goede. Durf zelf ook actief vragen stellen, zowel tijdens als na de les. Stap gewoon op je lector af en stel je vraag. Dat is echt een van dé belangrijkste dingen die je moet doen als je gaat verder studeren.
Wat betekent #laatzienwatinjezit voor jou?
Het onderste uit de kan halen. Dat je niet alleen aan anderen toont wat je kan, maar het in de eerste plaats ook aan jezelf bewijst. Kijk, hier ben ik toe in staat.
Bij het begin van je opleiding ben je nog niet 100 procent zeker wat er in je zit. Je bent onzeker, twijfelt heel hard of je de juiste keuze gemaakt hebt, of het je allemaal wel zal lukken. Met behulp van je lectoren, en veelal onbewust, komt dat er langzaam uit. Tot je achteraf terugblikt. Dan besef je plots: wow, kijk wat ik allemaal heb gedaan, wat ik allemaal kan, dat had ik nooit verwacht.
Wat zijn jouw plannen en/of dromen voor de toekomst?
Als alles vlot blijft gaan, kan ik hopelijk aan de slag op mijn stageplek. Dat zou wel heel leuk zijn. Het is een toffe omgeving met zelfs mogelijkheden om internationaal te werken. Ik reis graag en geef tijdens de vakanties regelmatig skiles. Dus ik zou er zeker voor openstaan om in het buitenland te gaan werken.
Ook het verhaal van onze andere AP-gezichten ontdekken? Dat kan hier.
