Tanne, jouw eindwerk ging over psychosociaal welzijn in scholen. Je deed een bevraging bij directies, administratief personeel en leerkrachten van 7 scholen en 1 internaat omtrent hun welbevinden. Was het makkelijk om hierrond te werken?
De directie was daar eerst heel terughoudend in, een bevraging rond psychosociaal welzijn: wat gaan we daar mee doen, wat zullen de resultaten zijn? In het kader van mijn eindwerk PA niveau 2 kon ik het thema toch aanboren. Dat was een uitdaging, want ik heb zelf geen opleiding genoten op dat vlak, en onze preventiedienst werkt vooral rond arbeidsveiligheid. Een PAPSY is er niet. Dat is ook als pijnpunt uit de bevraging gekomen: mensen wisten niet waar ze voor dergelijke risico’s konden aankloppen.
Er is in het onderwijs geen beleid rond human resources, dat is het kernprobleem. Er wordt heel veel gedaan rond het welzijn van onze leerlingen (terecht!) maar weinig voor het eigen personeel op dat vlak. We hebben voor onze scholen een centrale personeelsdienst, maar dat is eerder een dienst die de administratieve zaken regelt. Er is dus geen HRM-dienst die focust op thema zoals burn-out preventie, het aan boord houden van oudere collega’s, … Voor een ‘bedrijf’ van 600 personeelsleden is dat eigenlijk echt nodig, zeker als je zaken zoals psychosociaal welzijn wil gaan aanpakken.
Mijn grootste dankbaarheid gaat uit naar de directies van onze scholen. Zij zijn ongevraagd in hun kwetsbaarheid moeten gaan staan en hebben me volledig vertrouwd om aan de slag te gaan met soms toch gevoelige informatie.
Graag bedank ik ook de leerkrachten en het ondersteunend personeel die de bevraging hebben ingevuld.
Overkoepelend voor de scholengemeenschap zijn er 3 grote actiepunten uit het eindwerk voortgevloeid:
Op het niveau van de scholen zelf zijn er grote verschillen. In sommige scholen zijn werkgroepen aan de slag gegaan met de resultaten van hun school. Een grote pluim voor die mensen, een pluim die ik niet op mijn hoed steek. Maar niet alle directeurs hebben deze materie even makkelijk in de vingers. Er zijn nog altijd scholen waar niet echt een actieplan is, en dat is pijnlijk om te zien. Maar die directie en leerkrachten zijn zo overbevraagd dat er voor hen gewoonweg geen tijd is om er echt werk van te maken.
Ik heb als PA geleerd dat ik moet loslaten. Op gegeven moment moet je het overlaten aan de hiërarchische lijn, en soms zie je dat er niets gebeurt met jouw aanbevelingen, hoe pijnlijk dat ook is.
Inspirerend en verrijkend dankzij de diversiteit aan deelnemers uit andere sectoren. Ik had ook een opleiding specifiek voor het onderwijs kunnen kiezen maar ben blij dat ik dat niet heb gedaan. Er is een aantal mensen van wie ik heel veel heb opgestoken. Soms was dat ook wel confronterend, want je ziet wat er mogelijk is bij mensen uit andere sectoren. Zij zijn bezig met thema’s waar wij in het onderwijs alleen van kunnen dromen…
Als gouden tip zou ik zeggen: kies voor een thema dat je nauw aan het hart ligt. Zorg voor het personeel, dat is iets waar ik sterk in geloof. Als je dan zoals ik het vertrouwen en de tijd krijgt om hieraan te werken, zit je goed. Bij mij was het ook zo dat de samenwerking met mijn promotor heel vlot verliep. Zij had ervaring met datgene waarmee ik bezig was, en ik moest vaak maar een half woord zeggen of zij wist al waarmee ik zat.
Ja, ik word nog aangesproken, meestal gaat het dan over de frustratie dat er nog niet veel mee gebeurd is. Ik heb met dit eindwerk verwachtingen gecreëerd, en die zijn niet altijd ingelost natuurlijk. In sommige scholen is het opgepikt, in andere niet.
Ik hoop dat het voor collega’s van het onderwijs herkenbaar kan zijn. In een scholengemeenschap in Geel zijn ze hier nu ook rond bezig, en we wisselen ervaringen uit. Ik leer van hen over hun aanpak mbt vertrouwenspersonen, en zij leren van mij over de bevraging en de aanpak van de resultaten.
Je moet leren loslaten, want de verantwoordelijkheid ligt bij de hiërarchische lijn. Als PA stopt je functie bij het advies, als er niets mee gedaan wordt dan is het zo, hoe pijnlijk het ook is.
Investeren in HRM beleid in het onderwijs kan veel pijnpunten wegwerken. Daar zie ik echt een nood.
Alles is afhankelijk van de situationele factor. Wij hebben 7 scholen en 1 internaat, allemaal onder 1 werkgever, en toch lopen de zaken heel anders in elke vestiging, in elk team.
Dankjewel voor je bijdrage, Tanne. Wij wensen je veel succes in je job als preventieadviseur!
Benieuwd om het eindwerk van Tanne te lezen?
Je kan het opvragen bij ons informatiecentrum: veiligheidsinstituut@ap.be.
Zelf goesting gekregen in een opleiding tot preventieadviseur?
Je bent van harte welkom in onze opleiding niveau 3 of niveau 2. Kijk hier na wanneer je kan starten!
