Wout (28), een hulpverlener in hart en nieren, miste als verpleegkundige net dat tikkeltje meer én vond dit in de opleiding Toegepaste Psychologie. Nicole (57) legde een heel ander parcours af. Op 47-jarige leeftijd startte zij, net als haar zoon, aan een bacheloropleiding. Ze vierde haar 50ste verjaardag met haar diploma Verpleegkunde, om dan op haar 57ste opnieuw te gaan studeren.
Waarom kozen jullie voor de opleiding Toegepaste Psychologie?
Wout: “In mijn job als verpleegkundige merkte ik al snel dat ik iets miste maar het heeft een tijdje geduurd voor ik mijn vinger op de zere plek kon leggen. Via loopbaanbegeleiding ontdekte ik dat ik het meeste voldoening haal uit hulpverlening door te luisteren naar patiënten en gesprekken met hen te voeren. Maar als verpleegkundige kwam ik tijd tekort om een goede patiënt-hulpverlener relatie aan te gaan, ik moest zo snel mogelijk doorwerken. Dit tijdsgebrek kwam voornamelijk in mijn job als medisch beeldvormer sterk naar voor. Patiënten waren vaak angstig bij hun eerste bezoek waarbij ze -letterlijk- uit de kleren gaan. Ik probeerde steeds om mezelf in de patiënt te verplaatsen en hen gerust te stellen. Mijn collega’s apprecieerden het maar gaven aan dat hier geen tijd voor was. Ik kon me hierin niet vinden en besloot een andere job te zoeken.
Zo kwam ik terecht op een ziekenhuisafdeling voor nierdialyse. Nierpatiënten komen drie maal per week naar de afdeling om hun bloed te laten filteren, anders vergiftigen zij hun eigen lichaam. Hierdoor kon ik een band met hen opbouwen en tijd maken om stil te staan bij wat er in hen omgaat. Ook bij nieuwe patiënten nam ik tijd voor een uitgebreide kennismaking. We gaan er samen door was steeds mijn kernboodschap. Ik ondervond dat patiënten te weinig voorbereid werden op ingrijpende levensveranderingen. Nierpatiënten hebben na nierdialyse namelijk geen uitweg meer, zij zullen dan overlijden. Ik wilde graag psychosociale begeleiding op poten zetten en ging daarom op zoek naar een richting om me verder te verdiepen. Zo kwam ik uit bij Toegepaste Psychologie.”
Nicole: “In het middelbaar volgde ik de opleiding Mens-Wetenschappen, toen had ik al een grote interesse in psychologie. Ook grotendeels omdat ik bepaalde zaken in mijn omgeving wilde begrijpen. Verder studeren zat er niet in voor mij dus startte ik mijn carrière als poetsvrouw. Ik volgde heel wat opleidingen en kon me opwerken tot secretaresse bij een commerciële dienst. Op 40-jarige leeftijd kwam ik uiteindelijk terug op de arbeidsmarkt terecht en besloot ik toch eens te gaan kijken naar de verschillende opleidingsmogelijkheden. Wat heb ik te verliezen, dacht ik. En zo begon ik samen met mijn zoon aan een bacheloropleiding, we vroegen zelfs samen een studiebeurs aan (lacht). Op mijn 50ste verjaardag, haalde ik mijn diploma Verpleegkunde, een cadeautje aan mezelf.
Als verpleegkundige waren er vele jobmogelijkheden maar ik koos uiteindelijk om te starten bij het Wit-Gele Kruis. Dankzij arbeidsduurvermindering had ik drie extra vrije dagen per maand en ik geef toe, ik begon mij op sommige momenten te vervelen. En dan ben ik toch eens gaan kijken of ik nog een opleiding Toegepaste Psychologie kon volgen in avondonderwijs.”
Hoe zijn julie bij AP Hogeschool terecht gekomen?
Wout: “Ik zocht een opleiding in de regio Antwerpen die ik met mijn job kon combineren. AP Hogeschool bood als enige in de regio een avondopleiding. Het feit dat het een volwaardige bacheloropleiding is, trok me over de streep.”
Nicole: “Ik ben naar de infodag van AP geweest en mailde nadien met het opleidingshoofd. Zij reageerde snel en gaf veel informatie, dit gaf meteen een goed gevoel. Voornamelijk de trajectbegeleiding die een opleiding op maat uitwerkt, sprak me aan. Ik volg de opleiding vooral uit interesse en wou graag starten met 2 lesavonden per week.”
Hoe ervaren jullie de opleiding tot nu toe?
Wout: “Ik zit momenteel in het eerste jaar en het gaat goed. De eerste examenperiode is achter de rug en ik had geen herexamens. De vakken zijn zeer interessant waardoor het leren vlot gaat. Veel onderwerpen kwamen ook aan bod in mijn opleiding Verpleegkunde maar nu gaan we er dieper op in. Bij het vak ‘ontwikkelingspsychologie’ zie ik bijvoorbeeld veel overeenkomsten met ‘pediatrie’ en ‘basis van het kind’. Waar we nu focussen op het psychische aspect, benadrukten we in verpleegkunde voornamelijk het fysieke aspect. Andere vakken waar ik schrik van had zoals ‘psychodiagnostische methoden’ en ‘statistiek’, blijken onverwacht interessant. De lectoren staan ook altijd klaar om extra uitleg te geven waar nodig.”
Nicole: “Goed, ik vind voornamelijk ontwikkelingspsychologie heel interessant. Ik heb wel het voordeel dat ik al een basiskennis psychologie heb als verpleegkundige. Ik vreesde voor vakken als ‘statistiek’ en ‘psychodiagnostische methoden’ maar ik merk dat ik er veel van onthoud. Voorlopig is het veel blokken, maar dat lukt dankzij de steun van mijn man. Ik kijk alvast uit naar de stages! Mijn grootste interesses zijn coaching en relatiebemiddeling, ik zou na de opleiding daarin graag aan de slag gaan op zelfstandige basis.”
Is de opleiding goed combineerbaar met jullie job?
Wout: “Ik geef toe dat ik even heb moeten zoeken een goede work-life balance. De combinatie studeren en werken op de afdeling nierdialyse bleek niet houdbaar omwille van de uren en de afstand. Daarom besloot ik om een andere job te zoeken die te combineren viel met de opleiding. Na een korte periode als freelancer, mag ik nu meewerken een nieuw project bij Zorgbedrijf Antwerpen. Ik ga langs bij mensen thuis om bloedafnames te doen. Ik mag zelf de afspraken met de patiënten vastleggen waardoor ik meestal binnen de kantooruren werk en s’avonds naar de les kan gaan.”
Nicole: “Het is vaak zoeken en goed plannen omdat ik geen vaste uurrooster heb. Maar het helpt dat ik een 32 urenweek heb met 3 extra vrije dagen per maand. Door de pandemie heb ik al mijn recup moeten opnemen in de paasvakantie, wat goed van pas kwam om te studeren.”
Hebben jullie tips voor studenten die een job en een opleiding combineren?
Wout: “Ik raad aan om ofwel de opleiding ofwel je job deeltijds te doen. Je mag het niet vergelijken met een andere avondopleiding, het gaat om een volwaardige bacheloropleiding. Mijn tip is om de leerstof goed bij te houden en in het weekend te overlopen, dan moet het zeker lukken!”
Nicole: “Mijn grootste struikelblok is niet de combinatie van een job met een opleiding maar mijn faalangst. Ik mediteer regelmatig en probeer positief te denken. Maar het is een beetje zoals gezonde voeding. Je weet wat goed is voor je lichaam, maar het vraagt toch tijd voor je die nieuwe gewoonten kan implementeren. Aan jezelf blijven werken is de boodschap, leren doen je namelijk levenslang.”
