Nadat Arno zijn diploma leerkracht Secundair Onderwijs behaalde, (b)leek een lesloopbaan van 44 jaar voor hem toch nét een beetje te veel van het goede. Dus ging hij zijn passie achterna en besliste om nog een bachelor Journalistiek te behalen. Terwijl hij droomt van een tv-carrière durft hij ook bij AP al volop in de spotlight treden, ook in onze eerste podcastaflevering.
“Ik kreeg heel vaak te horen: ‘Oei, het gaat heel moeilijk zijn om daar werk in te vinden!’
“Voor ik bij AP startte, heb ik eerst een lerarendiploma Secundair Onderwijs Nederlands - Geschiedenis behaald. Maar ik heb het uitgerekend en zou dus effectief 44 jaar voor de klas moeten staan om een volle carrière te hebben. Dat vond ik eigenlijk wel véél. (lacht)
Journalistiek was al lang mijn passie. Maar als ik zei dat ik dat graag wilde doen, volgde heel vaak de reactie ‘Er zijn zo veel studenten Journalistiek. Het gaat heel moeilijk zijn om daar werk in te vinden.’ Dankzij mijn eerdere lerarenopleiding had ik al wat extra kennis en ervaring mee. Dat is wel een troef als je start in de media. Dus dacht ik nu of nooit en heb ik er gewoon resoluut voor gekozen om toch nog Journalistiek bij te studeren. En tja, ik zeg altijd: het nieuws van vandaag is de geschiedenis van morgen (lacht). Dus voor mij was het een logische keuze om dit nog bij te doen.”
“Ik weet dat het pocherig klinkt, maar ooit wil ik bekend worden. Ik denk dat iedereen dat stiekem wel graag wil.
Ik zou heel graag goeie journalistieke stukken maken. Reportages waar je langer aan kan werken en waar kijkers echt iets door bijleren, zoals bijvoorbeeld bij Pano of Telefacts. Ook journaalanker of een eigen talkshow zou heel fijn zijn. Ik weet dat het pocherig klinkt, maar ooit wil ik bekend worden. Ik denk dat iedereen dat stiekem wel graag wil. Het zou ook fijn zijn als ik later ooit in journalistiek les zou kunnen geven.
Soms denk ik wel 'Had ik niet beter toch eerst Journalistiek gedaan'. Maar spijt is een groot woord, dat zeker niet. Uiteindelijk heb ik tijdens mijn lerarenopleiding ook heel veel bijgeleerd. Niet alleen vakkennis, maar ook sociale omgang en zo. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik dit allemaal heb meegekregen. Ook nu merk ik dat dit nog van pas komt. Ik ben tijdens die eerste opleiding ook echt wel gegroeid en volwassener geworden als persoon. Al valt dat misschien niet altijd zo op (lacht).
“In alles wat je doet, moet je je echt durven smijten.
Al wat ik later kan doen in de journalistiek zou fijn zijn. Toch zei ik in het eerste jaar al meteen ‘ik heb grote ambities en wil het liefst hier en hier iets in doen’. Mijn medestudenten waren wat meer terughoudend en hadden zoiets van ‘Arno, nú al zo’n uitspraken? Dat is snel hoor!’ (lacht).
Ik vind echt dat je moet durven dromen en doelen stellen. Hoe hoger je mikt, hoe meer je meestal ook zal bereiken. Ik vind het gewoon erg belangrijk dat je ambities hebt, dat je ergens voor durft gaan én dat je er ook het nodige werk insteekt. In alles wat je doet, moet je je echt durven smijten. En dan zie je wel waar je uitkomt.
Ook in de lerarenopleiding ben ik ambitieus gestart. Het middelbaar is voor veel leerlingen geen fijne ervaring. Het is niet voor iedereen even makkelijk, het is niet ambitieus genoeg, het is saai … Daar wou ik actief verandering in brengen, zorgen dat leerlingen liever naar school willen gaan. Als ik ooit zou gaan lesgeven, zou ik dat opnieuw proberen doen. Maar ja, voorlopig is het toch iets anders geworden (lacht).
“Op de een of andere manier leer ik gastsprekers altijd beter kennen dan eigenlijk zou moeten …
Journalistiek is een breed domein (geschreven, radio, tv, …) Het is fijn dat je bij AP Hogeschool kansen krijgt om alles eens te proberen zodat je zelf kan ontdekken ‘Ahja, dat is meer mijn ding.’ Binnen onze opleiding krijgen we ook veel kansen om projecten buiten school te proberen. Da’s heel fijn om zelf aan de slag te gaan, te proeven van het werkveld en gaandeweg connecties te leggen.
In onze opleiding komen regelmatig gastsprekers langs en op de een of andere manier leer ik die altijd beter kennen dan eigenlijk zou moeten. (lacht) Dat klinkt heel vaag hé, maar is absoluut niet fout bedoeld! (lacht) Ik stuur hen dan gewoon via Instagram een berichtje, waarna we aan de praat geraken en soms zelfs eens een koffietje gaan drinken. Dat is heel fijn. Op deze manier heb ik al wel wat extra contacten kunnen leggen of mensen die zeggen ‘als we iets hebben, laten we dat weten’.
“Dat was wel confronterend. Ik krijg dagelijks foto’s en filmpjes doorgestuurd.
Op een gegeven moment kreeg de vraag of ik mee ambassadeur wilde zijn voor de school binnen hun campagne ‘laat zien wat in je zit’. Doel is niet alleen laten zien wat in je opleiding zit, maar ook daarbuiten: wie je bent, hoe je in het leven staat … Daar ben ik heel erg fan van. Toen mijn gezicht op affiches en trams opdook, was dat natuurlijk wel confronterend. Ik krijg echt dagelijks foto’s en filmpjes doorgestuurd van mensen die mij ergens gespot hebben. (lacht)
Toch zijn we niet gewoon een mooie kop op een affiche. Als ambassadeur ben je ook een aanspreekpunt. Studenten contacteren me regelmatig om te vragen of ik wat meer kan vertellen over de school en richting. Het is dus niet alleen een leuke kans om mee gezien te worden, maar ook fijn dat je mensen kan helpen. Ik ben heel geëngageerd en zet graag stappen vooruit. Ik kan goed luisteren en leidt graag dingen in goede banen. Naast ambassadeur ben ik ook als actief als klasverantwoordelijke, studentenvertegenwoordiger in de studentenraad en STUVO-raad. Dat geeft heel veel voldoening. Er wordt vanuit de hogeschool echt wel wat gedaan om studenten te bereiken en ondersteunen. Ik vind het fijn dat er naar onze ideeën geluisterd wordt, dat er echt stappen worden gezet om zaken te verbeteren, en dat ik hier zelf mee handvaten kan voor aanreiken.
Zin in meer Campus klAP?
Ontdek onze andere podcast gasten of beluister deze en andere afleveringen via Apple Podcasts - Google Podcasts - Spotify - YouTube
