De 21-jarige AP-studente Lynn Trioen is voor haar studie Orthopedagogie vijf maanden op stage naar Nepal getrokken. In hoofdstad Kathmandu kwam ze terecht bij Sunrise, een tehuis waar 15 kinderen samenwonen als nieuw-samengestelde familie. “Hier krijgen de kinderen kansen die ze normaal niet zouden krijgen”, vertelt Lynn.
Azië stond al een hele tijd op het ‘ontdekkingslijstje’ van Lynn, en dus greep ze ook met beide handen de kans om op stage te gaan naar Nepal. In april 2015 gebeurde er echter plots iets dat de zaken bemoeilijkte: Nepal werd getroffen door een erg zware aardbeving, en het land lag grotendeels in puin. “Plots werden er vraagtekens bij mijn stage geplaatst”, zegt Lynn, “maar nadien bleek dat alle hulp welkom was, en dus ben ik vertrokken.”
In tussentijd werd wel duidelijk dat de hulpprojecten in Nepal alle extra financiële steun wel konden gebruiken na de ramp, en dus werd onder leiding van de docenten een actie op poten gezet: ‘Samen voor Nepal’. “Voor deze actie verkochten we allerlei leuke spulletjes zoals wierrook, postkaarten met Nepalese foto’s, geurkaarsen en snoepjes. De actie vond plaats tijdens de eindexamens en afstudeerreceptie, en zorgde ervoor dat de vijf studenten die naar drie verschillende projecten in Nepal trokken elk 250 euro aan financiële steun konden meenemen.
EERST EVEN WENNEN
Het was een leuk extraatje om mee te nemen naar Nepal, maar Lynn bracht het geld ginds niet meteen ter sprake. “Ik naam eerst even de tijd om te wennen aan de cultuur, het land en de mensen van Sunrise”, legt Lynn uit. Sunrise is een tehuis waar kinderen wonen die niet meer bij hun familie terecht kunnen, voornamelijk omwille van financiële redenen. Hun familie kan hen geen opvoeding of toekomst garanderen, en daarom worden de kinderen tot hun 22ste opgevangen in Sunrise. Ze krijgen er de kans om naar school te gaan en in een veilige omgeving op te groeien.
“Na enkele weken bracht ik het onderwerp ter sprake bij Kalpana, de manager Sunrise”, aldus Lynn. “Ik vroeg haar om goed na te denken waar we het geld voor zouden kunnen gebruiken, want ik vond het erg belangrijk dat het rechtstreeks naar iets ging waar de kinderen meteen de vruchten van konden plukken.”
DIGITALE WERELD
Na overleg werd beslist om een computer te kopen, omdat dat zowel voordelen voor de kinderen had, als voor de werking van het tehuis. Sunrise wordt namelijk gesteund door een NGO in Nederland, maar Kalpana moest zelf contact houden via een cybercafé, en de dossiers en financiën handgeschreven bijhouden. Een hele uitdaging, en zeker niet altijd betrouwbaar.
Voor de kinderen hebben we dan weer een heus stappenplan uitgewerkt, zodat ze meteen met de computer aan de slag konden. Op school kregen ze al wel computerles, maar dat was enkel theorie. Ze spraken over Paint, Word, inloggen, … zonder ook maar enig idee te hebben waar ze het over hadden. We moesten wel een duidelijke beurtenrol opstellen, want uiteraard was de computer meteen een grote hit bij alle kinderen.
ONUITPUTBARE LIEFDE
Deze buitenlandse stage is voor Lynn een waar buitenlands avontuur geworden. “Een fantastische, intense en onbeschrijflijke ervaring”, noemt ze het zelf. “Na verloop van tijd leek het alsof de liefde die de kinderen in me aanwakkerden onuitputbaar was. De band werd zo puur en oprecht. Uiteraard waren er zowel ups als downs, maar dankzij de warmte en liefde van de kinderen kon elke down toch weer in een up omgezet worden.
Persoonlijk was de grootste uitdaging om voldoende afstand te houden en mezelf niet helemaal te laten gaan op Sunrise. De emotionele betrokkenheid werd groot, en soms te groot waardoor het niet altijd gemakkelijk was om mijn professionaliteit als toekomstig orthopedagoog te bewaren.
