Opgebroken voetpaden, smalle deuropeningen, gebouwen zonder lift, of hellingen op wandelpaden. Voor velen zijn dit slechts kleine obstakels tijdens een dagelijkse verplaatsing. Voor rolstoelgebruikers vormen ze vaak stevige uitdagingen. Dat konden onze tweedejaarsstudenten Orthopedagogische Begeleiding deze week zelf ondervinden.
Inclusie is een belangrijk onderdeel binnen de graduaatsopleiding Orthopedagogische Begeleiding. Het doel van inclusie is dat iedereen volledig kan deelnemen aan alle aspecten van het maatschappelijk leven. Het is aan de samenleving om letterlijk én figuurlijk drempels weg te nemen, zodat niemand belemmerd wordt. Helaas is dat nog niet overal het geval. “Mensen met een beperking blijven vaak thuis omdat ze het niet zien zitten om al die obstakels te overwinnen. Om studenten bewust te maken van dit probleem, mochten zij een inclusiecheck uitvoeren om te beoordelen hoe inclusief de maatschappij werkelijk is.”, aldus lector Deborah Davits.
ZELF ERVAREN
De studenten kregen de opdracht om zich in een rolstoel door de stad te verplaatsen. Op die manier konden zij persoonlijk ervaren welke uitdagingen zich op hun pad bevonden. En dit was het verdict:
“Hallo, sorry, mag ik even passeren. Excuseer, kan ik u even aan de kant gaan. Sorry, ik moet erdoor. Dit soort uitspraken moet je bijna voortdurend doen als je in een rolstoel zit. Mensen zien je gewoon niet. En als je ze wel eens zien staan, staren ze vaak alleen maar.”- Rani
“Ik wilde in de McDonald's eten bestellen via het digitale paneel. Vanuit een rolstoel kom je gewoon niet bij de knopjes. Als ik alleen was geweest, had ik niets kunnen bestellen.” - Vicky
“Als ik normaal de tram neem naar de Groenplaats, duurt dat 10 minuten. Nu heeft het in een rolstoel 40 minuten geduurd.”- Evelien
“Ik begrijp dat het aanpassen van gebouwen en openbaar vervoer veel geld en tijd kost en niet meteen geregeld kan worden. Maar iemand even helpen of vriendelijk zijn, dat kost toch geen geld?”- Malika
“Wat ik ga onthouden? Als ik iemand in een rolstoel moet duwen, ga ik zeker altijd een seintje geven voordat ik begin
te duwen. Nu zat ik in mijn rolstoel en begon een klasgenoot me opeens te duwen. Dat is altijd even schrikken. In je rolstoel zie je niet dat iemand zich klaarmaakt om te beginnen duwen.” - Ferre
“Zonder begeleider is het echt moeilijk om je te verplaatsen of de weg te vinden. Alle bordjes of richtingwijzers hangen ook niet op ooghoogte, dus je moet de hele tijd omhoog staren.”- Shayenka
“Een klein borduurtje of putje in de weg is voor een voetganger geen enkel probleem en je staat er niet eens bij stil. Maar met een rolstoel is dit telkens weer een serieuze inspanning.” - Romy
Terwijl de studenten de tekortkomingen blootleggen, blijft de boodschap duidelijk: onze maatschappij is nog niet volledig inclusief. We moeten blijven streven naar een meer toegankelijke wereld voor iedereen. In de tussentijd kan je al wel een helpende hand aanbieden.
Zelf ook interesse in de opleiding Orthopedagogische Begeleiding?
- Neem een kijkje op de opleidingspagina
- Kom langs tijdens onze infomomenten
