Probleemschets
Voor de visuele ontwerpsector is de opkomst van generatieve Artificiële Intelligentie (AI) even ingrijpend als de introductie van Photoshop en 3D-animatie. Bij kleine designbureaus creëert dit onzekerheid. Uit een werkveldbevraging i.h.k.v. het Deep Design Dreams-project blijkt dat zij nood hebben aan praktisch bruikbare informatie over het potentieel van generatieve AI, de impact op de sector, de ontwerper en de eindgebruiker.
Voor de designer van morgen wordt de relatie tussen mens en machine een cocreatiemodel. Het ontbreekt echter aan concrete praktijkvoorbeelden voor de doelgroep binnen de sector, die een inzicht bieden in hoe dit model er zou kunnen uitzien. Er bestaat weinig onderzoek over het belang van de rol van de ontwerper, de user experience (UX) en directe applicaties binnen de praktijkomgeving. Het Design Thinking (DT)-model biedt mogelijkheden om de sterktes van zowel natuurlijke als artificiële intelligentie op symbiotische wijze te koppelen. Wegens het gebrek aan praktijkvoorbeelden, wil dit onderzoeksproject effectieve mens-machine cocreatiemodellen en hun invloed op workflow en UX in kaart brengen via proof of concepts en prototypes, gesitueerd binnen de fases ‘ideate’ en ‘prototype’ van het Design Thinking-model.
Volgende onderzoeksvraag staat centraal: Hoe kunnen kleine designbureaus - actief in branding, video of VR - mens-machine cocreatie in hun visuele ontwerppraktijk initialiseren?
Methodologie
Via workshops, gekoppeld aan focusgroepen, gaan deelnemers met behulp van AI proof of concepts en prototypes binnen branding, video en VR ontwikkelen. Hierop volgt een analyse over hoe de AI precies werd ingeschakeld, en welke AI-rollen en teamrelaties er ontstonden. Deze analyse vormt de basis voor een aanzet tot blauwdrukken voor mogelijke mens-machine cocreatiemodellen binnen Design Thinking, die zo hun plaats kunnen verwerven op de werkvloer.