De integratie van hernieuwbare elektrische energiebronnen en de toename van deze bronnen in de toekomst, brengen een grote uitdaging mee naar de stabilisatie van het elektriciteitsnet. Zo zal er bij het wegvallen van zon of wind een groter wordende schommeling van het vermogen op het net ontstaan (‘duck curve’). Technische installaties in alle types gebouwen die elektriciteit verbruiken kunnen de mogelijkheid hebben om hun gebruik in de tijd te verschuiven en zo bij te dragen aan de stabilisatie (evenwicht vraag en aanbod) van het net. Deze flexibiliteit zou op afroep kunnen worden aangeboden aan de Balance Responsible Parties, de evenwichtsverantwoordelijke voor elk toegangspunt op het energienet, wat gekend is onder Demand Response. Om de gebruiker van het gebouw minimaal hinder te laten ondervinden van de verschuiving in de tijd van het energiegebruik enerzijds en om de flexibiliteit te maximaliseren, kan een gebouw slim gemaakt worden. De data die hier dan gegenereerd wordt (bv. bezetting, toekomstige bezetting, comfort …) kan mee opgenomen worden in de optimalisatiefunctie die de flexibiliteit berekent van de technische installatie en daarbij rekening houdt met het huidige en toekomstige gebruik van het gebouw gegeven het gekende en verwachtte gebruik.
Het onderzoek gaat zich focussen op de mogelijkheid om de flexibiliteit van de technische installaties in gebouwen te bepalen en daarna te gebruiken in demand response programma’s. Hiervoor gaat data gebruikt worden die over de KNX-bus wordt gestuurd. De KNX-busdata in combinatie met de kennis van het huidig en toekomstig gebruik van het gebouw gaat een Model Predictive Control-schema definiëren. Dit constraint gedreven controller-mechanisme gaat de setpunten van de installatie aanpassen in functie van een, in het onderzoek te bepalen, kostenfunctie die de verkoopbare flexibiliteit gaat maximaliseren en de energiekost van het gebouw minimaliseert.