Probleemstelling
90% van de globale handel wordt over zee getransporteerd. In de Vlaams-Nederlandse Delta liggen enkele van de grootste havens van Europa dicht bij elkaar. Beleidsmakers en sommige gebruikers vinden dat deze havens meer moeten samenwerken. De havenautoriteiten zelf beroepen zich op hun autonomie en andere gebruikers vinden concurrentie nodig om efficiënte havens te behouden.
Onderzoeksvraag
Hoe kan samenwerking tussen havenautoriteiten efficiëntiewinsten opleveren voor de KMO’s actief in de logistiek van de havengebonden goederenbehandeling.
- Wat zijn de verschillen in de administratieve afhandeling van de goederenstromen in de verschillende havens?
- Zijn er efficiëntieverbeteringen mogelijk door de regelgeving van de havenautoriteiten te standaardiseren door samenwerking?
- Hoe groot zijn de monetaire waarden van deze administratieve vereenvoudiging door samenwerking?
Theoretisch kader
Er wordt uitgegaan van de ketenbenadering van globale goederenstromen (global supply chains). Zeehavens verbinden een wereldwijd voorland met een uitgestrekt en groeiend hinterland. Deze ketens genereren een complexe stroom van documenten. De documentenstroom die specifiek door de havens gegenereerd wordt zal geanalyseerd worden met een focus op de gelijkheden en verschillen tussen de VND havens.
Methodologie
Aan de hand van diepte-interviews, volgend op een explorerend survey zal nagegaan worden bij de KMO actoren in deze logistieke keten in welke mate de onafhankelijk opererende havenautoriteiten administratieve verplichtingen opleggen die door een samenwerking tussen deze autoriteiten zou kunnen verminderd of vereenvoudigd worden. De aldus bekomen beschrijvende conclusies worden vervolgens omgezet in een model dat de documentenstroom weergeeft en aan de hand van de onderlinge verschillen en gelijkheden voor elke havensamenwerking toelaat om de totale monetaire effecten van de administratieve vereenvoudiging door samenwerking te kwantificeren.